مکانیسم اطفاء حریق سیستم خاموش کننده آتش فوم ، اثر خفه کننده اکسیژن ، اثر مانع گرمائی تابشی و اثر خنک کننده درون گرما است. سیستم های اطفاء حریق فوم (مانند استفاده از عامل خاموش کننده آتش F-500 Foam) عمدتاً برای خاموش کردن مایعات قابل اشتعال در آب و آتش سوزی های جامد استفاده می شوند. اصل اطفاء حریق این است که محلول آبی عامل خاموش کننده آتش فوم با پر کردن مقدار زیادی گاز (CQ ، هوا) از طریق عمل شیمیایی و فیزیکی ، سطح جسم سوزاننده تعداد زیادی حباب کوچک را تشکیل می دهد ، بنابراین این که اجسام سوزاننده از هوا عایق بندی شده و از این طریق تابش گرمای شعله را مسدود می کنند ، در نتیجه ظرفیت خاموش کردن آتش را تشکیل می دهند. در همین زمان ، فوم در جریان خاموش کردن آتش مایع رسوب می کند و محصول احتراق می تواند خنک شود. بخار آب حاصل از گرما همچنین می تواند غلظت اکسیژن را در نزدیکی محصول احتراق کاهش دهد و همچنین می تواند به یک اثر خاموش کننده آتش بهتر برسد.
انواع مختلفی از سیستم های خاموش کننده آتش فوم وجود دارد: آنها می توانند با توجه به نحوه نصب ، به نوع ثابت ، نوع نیمه ثابت و نوع موبایل تقسیم شوند. طبق روش اسپری کف ، آنها را می توان به سه نوع تقسیم کرد: اسپری مایع ، اسپری مایع و اسپری کف. حباب چندگانه را می توان به سه نوع کم ، متوسط و زیاد تقسیم کرد.
